Yürümek, koşmak, yüzmek

Kitabın Adı: Yürümek, koşmak, yüzmek – kaçak beden

Özgün Adı: Marcher, Courir, Nager – Le corps en fuite

Yazarı: Philippe Mengue

Çevirmeni: Korkut Erdur

Düzelti: Başak Günsever

Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları, Cogito Serisi

Basım Yılı, Yeri: 1. Baskı, Eylül 2018, İstanbul.

242 sayfa.

Mengue

Philippe Mengue: 6 Aralık 1941 tarihinde Fransa’da doğdu. Felsefe alanında doktorasını tamamladıktan sonra Aix-en-Provence Üniversitesi ve College International de Philosophie’de (CİPh) dersler verdi. Özellikle Sade ve Deleuze üzerine çalışan Mengue, Deleuze Studies’i çıkaran ekipte yer aldı. Başlıca ki­tapları: “L’Ordre sadien” (Paris, Éditions Kimé, 1996); “Deleuze et le système du multiple” (Paris, Éditions Kimé, 1995; Deleuze et la question de la démocratie (Paris, l’Harmattan, 2003); “La Philosophie au piège de l’histoire” (Éditions de la Différence, 2004); “Comprendre Deleuze” (Max Mio Editions, 2012); “Faire l’idiot, La politique de Deleuze” (Germina, 2013).

Mengue Yürümek, Koşmak, Yüzmek’te Rimbaud’nun Habeşistan’daki günlerinden Rousseau ve Kerouac’ta sıkça rastlanan yola koyulma fikrinin felsefi incelemesine, tanrısal tapınma aracı olarak antik spor müsabakalarından bedenin denizde aldığı “oluşlar”a varıncaya dek, spor ve hareket halindeki beden üzerine sistemli düşünce egzersizleri yapıyor.

Deleuze, istemeden de olsa, Fransız entelektüel seçkinlerin (entelektüel olanların, çünkü İngiliz üniversitelerindeki eğitime hayran olan öteki seçkinler, büyük liberal kentsoylu sınıfı başta tenis, golf, kayak, yelkencilik gibi dallar olmak üzere, spor yapmayı bir onur sorunu olarak görür) sporu içgüdüsel olarak reddedişine kaptırır kendini. Bu imgelerin tersine çevrilmesi ya da düzeltilmesi bu kitabın yazılmasının gerekçelerinden biridir kesinlikle. Entelektüel dünyanın yansıttığı bu basmakalıp görüşler beni her zaman ironik biçimde gülümsetmiştir. Eğitimimden, doğal fiziksel yeteneklerimden, ayrıca zihinsel şeyleri olduğu kadar sporu da seven, spor tutkunu bir babanın etkisiyle içime çok erken yaşlarda aşılanmış spor aşkından ötürü, onları aynı zamanda birer önyargı gibi görmüşümdür. Antik insan ideali de bundan uzakta gezinmiyor, içinde yetiştiğim, dönemin entelektüellerinin, ‘eleştirel’ zihinlerine, özgürleşmek için çabalamalarına karşın, (bedenle fiziksel alıştırmaları hor görmeleri nedeniyle) istemeden de olsa tutsağı oldukları Hıristiyan özneleştirme biçimini paramparça ediyordu.

001

İÇİNDEKİLER

Önsöz

Giriş

BİRİNCİ KISIM: JİMNASTİK ARAŞTIRMALARINDAN SAYMA SPORLARINA

1. Bölüm: Eski ve Modern Oyunlar, Tarihsel İncelemeler

2. Bölüm: Tanrısal Tapınma Olarak Antik Oyunlar

3. Bölüm: Yeni Sporlar ve “Kayma” Sporları

İKİNCİ KISIM: YOLCULUK VE GEZİNTİ OLARAK YÜRÜYÜŞ ÜSTÜNE

4. Bölüm: Tırmanıştan Yaban Yaşama

5. Bölüm: Arthur Rimbaud ve Algılanamaz Oluş

6. Bölüm: Sonsuzluğa Yürüyüş

ÜÇÜNCÜ KISIM: YÜRÜMEK, KOŞMAK, YÜZMEK

7. Bölüm: Temel Alıştırmalar ve Belirsizlik

8. Bölüm: Yüzmek

9. Bölüm: Kurbağalama

10. Bölüm: Kulaç

11. Bölüm: Hayvan Oluşlar ve İki Yaşamlılar (Yüzme Türlerinin Ortak Noktaları)

12. Bölüm: Yürümek ve Koşmak

13. Bölüm: Dinginlik ve Yorgunluk Üstüne

14. Bedenle Elementlerin Karşılaşması

DÖRDÜNCÜ KISIM: TANRISAL TAPINMA OLARAK SPOR

15. Bölüm: Tanrısal Tapınma Düşüncesi

16. Bölüm Ayin Olarak Spor

17. Bölüm: İnanç İçermeyen Bir Tapınma

18. Bölüm: Uzaktan Yakından

Kaynakça

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s