Kitabın Adı: Yürümek, koşmak, yüzmek – kaçak beden
Özgün Adı: Marcher, Courir, Nager – Le corps en fuite
Yazarı: Philippe Mengue
Çevirmeni: Korkut Erdur
Düzelti: Başak Günsever
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları, Cogito Serisi
Basım Yılı, Yeri: 1. Baskı, Eylül 2018, İstanbul.
242 sayfa.
Philippe Mengue: 6 Aralık 1941 tarihinde Fransa’da doğdu. Felsefe alanında doktorasını tamamladıktan sonra Aix-en-Provence Üniversitesi ve College International de Philosophie’de (CİPh) dersler verdi. Özellikle Sade ve Deleuze üzerine çalışan Mengue, Deleuze Studies’i çıkaran ekipte yer aldı. Başlıca kitapları: “L’Ordre sadien” (Paris, Éditions Kimé, 1996); “Deleuze et le système du multiple” (Paris, Éditions Kimé, 1995; Deleuze et la question de la démocratie (Paris, l’Harmattan, 2003); “La Philosophie au piège de l’histoire” (Éditions de la Différence, 2004); “Comprendre Deleuze” (Max Mio Editions, 2012); “Faire l’idiot, La politique de Deleuze” (Germina, 2013).
Mengue Yürümek, Koşmak, Yüzmek’te Rimbaud’nun Habeşistan’daki günlerinden Rousseau ve Kerouac’ta sıkça rastlanan yola koyulma fikrinin felsefi incelemesine, tanrısal tapınma aracı olarak antik spor müsabakalarından bedenin denizde aldığı “oluşlar”a varıncaya dek, spor ve hareket halindeki beden üzerine sistemli düşünce egzersizleri yapıyor.
“Deleuze, istemeden de olsa, Fransız entelektüel seçkinlerin (entelektüel olanların, çünkü İngiliz üniversitelerindeki eğitime hayran olan öteki seçkinler, büyük liberal kentsoylu sınıfı başta tenis, golf, kayak, yelkencilik gibi dallar olmak üzere, spor yapmayı bir onur sorunu olarak görür) sporu içgüdüsel olarak reddedişine kaptırır kendini. Bu imgelerin tersine çevrilmesi ya da düzeltilmesi bu kitabın yazılmasının gerekçelerinden biridir kesinlikle. Entelektüel dünyanın yansıttığı bu basmakalıp görüşler beni her zaman ironik biçimde gülümsetmiştir. Eğitimimden, doğal fiziksel yeteneklerimden, ayrıca zihinsel şeyleri olduğu kadar sporu da seven, spor tutkunu bir babanın etkisiyle içime çok erken yaşlarda aşılanmış spor aşkından ötürü, onları aynı zamanda birer önyargı gibi görmüşümdür. Antik insan ideali de bundan uzakta gezinmiyor, içinde yetiştiğim, dönemin entelektüellerinin, ‘eleştirel’ zihinlerine, özgürleşmek için çabalamalarına karşın, (bedenle fiziksel alıştırmaları hor görmeleri nedeniyle) istemeden de olsa tutsağı oldukları Hıristiyan özneleştirme biçimini paramparça ediyordu.”
İÇİNDEKİLER
Önsöz
Giriş
BİRİNCİ KISIM: JİMNASTİK ARAŞTIRMALARINDAN SAYMA SPORLARINA
1. Bölüm: Eski ve Modern Oyunlar, Tarihsel İncelemeler
2. Bölüm: Tanrısal Tapınma Olarak Antik Oyunlar
3. Bölüm: Yeni Sporlar ve “Kayma” Sporları
İKİNCİ KISIM: YOLCULUK VE GEZİNTİ OLARAK YÜRÜYÜŞ ÜSTÜNE
4. Bölüm: Tırmanıştan Yaban Yaşama
5. Bölüm: Arthur Rimbaud ve Algılanamaz Oluş
6. Bölüm: Sonsuzluğa Yürüyüş
ÜÇÜNCÜ KISIM: YÜRÜMEK, KOŞMAK, YÜZMEK
7. Bölüm: Temel Alıştırmalar ve Belirsizlik
8. Bölüm: Yüzmek
9. Bölüm: Kurbağalama
10. Bölüm: Kulaç
11. Bölüm: Hayvan Oluşlar ve İki Yaşamlılar (Yüzme Türlerinin Ortak Noktaları)
12. Bölüm: Yürümek ve Koşmak
13. Bölüm: Dinginlik ve Yorgunluk Üstüne
14. Bedenle Elementlerin Karşılaşması
DÖRDÜNCÜ KISIM: TANRISAL TAPINMA OLARAK SPOR
15. Bölüm: Tanrısal Tapınma Düşüncesi
16. Bölüm Ayin Olarak Spor
17. Bölüm: İnanç İçermeyen Bir Tapınma
18. Bölüm: Uzaktan Yakından
Kaynakça