Levent Tuna
Son yıllarda, belediye meclislerinde çok sık gündeme gelen ve kullanılan bir yöntem var. “Emsal aynı kalsın, kat verelim, böylelikle yeşil alan artsın.”
İlk duyumda, kulağa hoş gelen bir söylem. Emsali aynı bırakıyoruz, kat yüksekliklerini arttırarak yeşil alanları çoğaltıyoruz. Aman ne iyi, yeşil alanları artan kentler yaratıyoruz!
Uygulamaya baktığımızda durum hiçte böyle değil. İrili ufaklı birçok kentte, çok katlı, bence insana ve doğaya aykırı “gökdelenler” yükselmekte ve çoğalmakta.
Medeniyeti bir ölçüde yüksek binalı kentler olarak görenler açısından bir sorun yok tabii ki.
İmar mevzuatımızın yeni kurallarını çok iyi bilen müteahhitlerimizin ve teknik adamlarının yaratıcı birçok uygulaması ile (eskiden binanın oturduğu alanın bodrum olabilmesine izin vardı, artık tüm arsa bodrum olarak kullanılabiliyor) hiçbir yeşil alan artışının olmadığı, olanlarında kullanılamadığı açıkça görülür.
Bu konuda sokak kotunun alınacağı yerin farklı seçilmesine göz yumulması, yüksek miktarda bodrum alanı uygulaması gibi arayışlar olmaktadır.
Sonuçta, yağmur suyunun toprağa erişiminin olanaksız olduğu, tüm arsanın betonlaştığı, yeşilin ancak saksıda görüldüğü, iç içe geçmiş beton kulelerde, kentine, komşusuna, doğaya yabancılaşmış mutsuz kitlelerin oturduğu “rezidanslarımız”, her geçen gün artmaktadır.
Tüm kentlerimize hayırlı uğurlu olsun!
Kent Stratejileri Merkezi 