Ahmet Erhan – Öteki Şiirler

Kendimi Bağışlıyorum Sonra

2.
Ayaklarımı bir denize salıyorum
Dalgalar.. ve binlerce yıllık deprem yıkıntıları
Arkadaşlıklar ve inançlar örselendi artık
Acımasızca kondurup da kuşkuları
Herhangi bir dar sokağında
Herhangi bir şehrin,
Korkular biçimlendi
Verilen her adresten sonra
Bir hücrenin daha kapısı açıldı
Güz çiçekleriyle birlikte ağladı kalbim
Fakat cesaretin
Ve kitapların boyunduruğu sürüyor hala
Ve sürüyor tüm saflığıyla dolmuş kuyruklarında
                                                                                    hayat
Sabahın ilk güvercinleriyle dolu kalbim
Nefes alıyor yeni şarkılarda ..

Ey, bir çocuğun en içten gülüşünde kalan güneş
Kitapları içinde sessizce göveren
Ve bir işçiye ellerinin anlamını öğreten aydınlık
Kalbimi sana uyarlıyorum
Akla beni!

1976

12802774_1285240658159590_2000709164241866348_n

Özlediğimiz Şeyler

A.Kadir’e

En çok özlediğimiz şeyler yarına kaldı
Gökyüzünü de boğduk nefeslerimizle
Kapalıydı perdeler, sokaklar karanlıktı
Dilsiz bir adam kurtuluşu sordu bize
En çok özlediğimiz şeyler yarına kaldı
Çocuklar soğudu her geçen gün oyunlarından
Tekmeleyerek yürüdüler okul kitaplarını
Aldılar nasiplerini kısa pantolon giyerek
                                                                   yaşlanmaktan
En çok özlediğimiz şeyler yarına kaldı
Denizin karnını karıştırırken bir rüzgar
Ekerken sulara çiçek kokularını
Yalnızca gökyüzü durulanınca mı gelir bahar
Bir çocuğun gülümsemesi kuşları uyandırmaz mı
En çok özlediğimiz şeyler yarına kaldı
Getiremedik Nazım’ı Moskova’dan
Yatıramadık bir köyüne yurdunun…
Başında bir salkımsöğüt ağlayacaktı.
1977

theodorakis

Pencereme Dolanma Ayışığı

Pencereme dolanma ayışığı
Rüzgarın soluğuyla titreye titreye
Ağaçların hatırını sor
-Yoksul ve kimsesizdirler
Denizlerin dibinde oynaşıp duran
Balıkların sırtlarını işit
Pencereme dolanma ayışığı
Gözlerimle sokaklara abandığımda
Yalnızlığı bulursam
Öksüz ve dağınık kitaplarımı bulursam
Odalarda, evlerde
Her radyoda yürek tellerini titreten
Bir türkü bağırırsa
Pencereme dolanma ayışığı
Rüzgarda el çırpan nehirleri anımsarım
Teninde keklik hoplatan kırları
Dallarında yeni gelinler gibi
istekle kıvranan
Erikleri
Eski bir pikapta Theodorakis çalıyor
Bir gemi açılıyor Pire limanından
çarpa çarpa dalgalarına
Dostluğun ve sevginin
Eski bir pikapta kardeşlik çalışıyor
iç çekmeler ve bağırmalarla
Titriyor teller
Pencereme dolanma ayışığı
Özlerim bir dostu kucaklama duygusunu
Onunla ağlamayı, sessizce
Özlerim bir çiçeği öperken
Toprağı öpiiyormuşcasına sevinmeyi
Pencereme dolanma ayışığı
Yorgunum
Pencereme dolanma bu gece
1977

Joan_Baez_Hamburg_1973_2811730005

Joan Baez’i Dinliyorum
Joan Baez’i dinliyorum
ipekten bir örtü geriliyor beynime
Kuşlarım kalkıyor bir aydınlıktan
Başka bir aydınlığa,
Pikabın düğmesini kıvırınca
Beni o yaz günlerine
0 dardağan ağaçlarının altına
iten ne?
Joan Baez’i dinliyorum
Uykularımı bölebilirim şimdi
Yakamdan silker gibi bir tozu
Gereksiz bir ayrıntıyı
Şiirimden çıkarır gibi
Kim sorar bir gelinciği
Yitip gitmiştir bir dağ başında
Onun şarkısını kim söyler
Kim gözler kuruyuşunu
Uçup gidişini rüzgarda
Joan Baez’i dinliyorum
Bölük pörçük anladığım sözcükler
-Vietnam. Che
Joan Baez’i dinliyorum
ipekten bir örtü geriliyor beynime
1977

Resim1

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s